جایگاه بافتهای با ارزش روستایی و برنامه‌های مشترک بنیاد مسکن انقلاب اسلامی و سازمان میراث فرهنگی به منظور بهسازی مواریث ارزشمند روستایی در نشست هم اندیشی معاونان سازمان میراث فرهنگی استان‌ها بررسی شد.
به گزارش میراث آریا(chtn) در نشست هم اندیشی معاونان سازمان میراث فرهنگی که در معاونت حفظ، احیا و ثبت آثار سازمان میراث فرهنگی برگزار شد، رضا سامه عضو هیأت علمی دانشگاه و ناظر پروژه بنیاد مسکن دولتی بودن هردو دستگاه و بهسازی بافتهای با ارزش روستایی را مختصات موضعی مشترک بین بنیاد مسکن انقلاب اسلامی و سازمان میراث فرهنگی دانست.
رضا سامه افزود: عمده شاخص برنامه‌های مشترک این دو دستگاه، تعیین و تدوین ویژگی‌های شناسائی ارزش های موجود در بافتهای روستائی، بازشناسی و تدوین توانمندی‌ها و دانش پراکنده در جهت حفاظت و احیای بافتهای کالبدی با ارزش را شامل می‌شود.
وی هدف سازمان میراث فرهنگی را برخلاف بنیاد توسعه مبتی بر حفاظت دانست و افزود: در حوزه بافت‌ها سیاست سازمان میراث فرهنگی بر جنبه‌های کالبدی و مناظر روستا(سیمای عمومی بافت، استخوان‌بندی، عناصرمعماری)تاکید دارد و این در حالی است که بنیاد جنبه‌های اجتماعی و الگوهای رفتاری مشترک ساکنین در عرصه‌های عمومی روستا (مرکز محلات، میادین اصلی) را مورد توجه قرار می‌دهد.
این کارشناس معماری در ادامه جدولی از تطبیق و فراوانی معیارها و شاخص های "ارزش" در ادبیات میراث فرهنگی و جدول ضوابط شناخت و انتخاب بافتهای با ارزش روستایی را ارائه کرد و افزود:سازمان میراث فرهنگی بر ارزش‌های ذاتی به عنوان قابلیت‌های محیطی یا فرهنگی (ارزش قدمت، ندرت، هویت) تاکید داشته و بنیاد نیز ارزش‌های منتسب با عنوان فرصت‌های مداخله (ارزش اقتصادی، کارکردی، اجتماعی) را پیگیری می‌کند.
وی در مورد تفاوت‌های تجربه‌های موجود در زمینه روستا بین دو دستگاه، گفت: تجربیات سازمان میراث فرهنگی به چند روستای خاص (ابیانه، کندوان، میمند)و اغلب به صورت مونوگرافی، مستندسازی، معرفی و زمینه‌سازی جهت حفاظت از عناصرکالبدی و فرهنگی محدود می‌شود و بنیاد نیز به صورت گسترده تر در مورد عملیات عمرانی در قالب طرح های هادی، ساماندهی سکونت‌گاه‌های روستائی فعالیت می‌کند.
این پژوهشگر با بیان اینکه بنیاد در عناصر و تک بناهای واجد ارزش در بافت و عرصه‌های عمومی نتوانسته مداخله کند، بر فرصت‌های موجود در سازمان میراث فرهنگی تاکید کرد و افزود: این سازمان به آسانی در عناصر تاریخی معماری مداخله کرده و می تواند از این فرصت استفاده کند.
سامه در پایان به طور خلاصه به اقداماتی چون مشارکت در ارزش‌یابی نمونه‌های مورد بهسازی، همسو کردن اعتبارات در مورد روستاهای منتخب، معرفی مشاوران ذی صلاح و ناظران مقیم کار آزموده در حوزه بهسازی، نظارت کارشناسانه و مسئولانه بر فرآیند تهیه طرح‌ها، تهیه طرح‌های تکمیلی در مورد آثار خارج از حوزه مداخله، مشارکت در معرفی و نحوه بهره‌برداری از اقدامات صورت گرفته اشاره کرد./
برگرفته از وبلاگ دوست عزیزم فیض اله الهیاری
پارس پایتخت تاریخ وتمدن
http://parsaria.parsiblog.com
